Borduurkoekje
Als de weersvooruitzichten een beetje gunstig zijn willen mijn lief en ik komende week nog naar het Mastbos om te genieten van de herfstkleuren. Vorig jaar hebben we genoten van een bos dat zich van zijn kleurigste kant liet zien. Toen we daar een kopje koffie gingen drinken ontspon zich de volgende dialoog:
Catherine: Ober..?
Ober: Ja mevrouw.
Catherine: Ik heb net een kopje koffie van u gehad met een heerlijk koekje erbij.
Ober: Klopt mevrouw.
Catherine: Moet u toch eens kijken wat een leuk patroon er op het koekje staat.
Ober: Prachtig mevrouw.
Catherine: Ik zou dat patroontje graag na borduren ober.
Ober: Wat een leuk idee mevrouw.
Catherine: Maar ik heb al een hap van het koekje genomen, dus dat kan helaas niet meer.
Ober: U wilt nog een koekje. Ik zal eens kijken of ik er nog zo één heb mevrouw.
Catherine: Dat zou fantastisch zijn ober.
Ober: Kijkt u eens mevrouw, hier heeft u nog zo’n koekje en ik heb er nog een ander bij gedaan, misschien ook met een mooi patroon.
Catherine: Bedankt ober, u bent geweldig.
Ook een manier om aan je patroontjes te komen….. toch?
Fijne dag nog, maak er een mooi borduurwerk van.
Succes, Catherine.
Oh, lieve help Catherine! Ik dacht dat ík ver ging…. maar jij kan er ook wat van zeg! Ik moet er wel heel erg om grinniken hoor :-))
Whaaa die is wel erg origineel zeg 🙂 En ben je al begonnen met uittellen?
groeten Inge
Ik kijk nooit meer op dezelfde manier naar zo’n koekje 😉